Eind vorig jaar is de uitbreiding van de Grote Kerk in Apeldoorn naar ontwerp van Van Hoogevest Architecten afgerond. Een klein autonoom gebouwtje dat als facilitaire kei in de oksel van het kerkgebouw ligt. Een jaar later is ook het onderhoudswerk aan de toren afgerond en kunnen de steigers weer worden afgebroken.
Breder gebruik van de kerk
De nieuwe uitbreiding aan de noord-oostzijde van de kerk omvat ca. 60 m2 en herbergt facilitaire voorzieningen die nodig zijn voor een breder gebruik van de kerk. Naast hoofdkerk van de PKN Apeldoorn wordt de ruimte gebruikt voor concerten, exposities en evenementen. Er worden dus grote groepen mensen ontvangen. De nieuwe aanbouw voorziet in extra toiletgroepen, bergruimte en een integraal toegankelijke entreeruimte.
Grote Kerk een rijksmonument
De Grote Kerk is in de jaren 1891 tot 1892 ontworpen door architect Jan Verheul Dzn. en gaaf bewaard gebleven, met sinds 1981 de status van rijksmonument. De kruisvormige plattegrond en gelede gevelarchitectuur verwijzen naar de vroege renaissance. Gebouwd op de fundamenten van een iets oudere voorganger, die in 1890 afbrandde, kende ook het huidige kerkgebouw bedreigingen. In 1972 moest een speciaal daartoe opgerichte Stichting Vrienden van de Grote Kerk de kerk behoeden voor sloop. Met succes gelukkig en ook in deze tijd van ontkerkelijking kon het kerkgebouw door een breed cultureel gebruik worden behouden voor de eredienst.
Uitbreiden in plaats van inbreiden
De nieuwe functies zijn ondergebracht in een aanbouw. De overweging om uit te breiden in plaats van in te breiden hangt samen met de behoefte om het gaaf bewaarde, monumentale kerkinterieur met zijn specifieke kruisvorm onaangetast te laten. Daarom is deze aanbouw als een soort facilitaire kei in de oksel van de kerk gepositioneerd. Met de afwijkende vorm heeft de uitbreiding een autonoom karakter gekregen, herkenbaar als nieuwe tijdslaag. Qua materiaal- en kleurgebruik en qua lijnvoering is samenhang gezocht met de kerk.
Bijzonder metselwerk
Veel aandacht is besteed aan het metselwerk dat met zijn bijzondere, schubachtige opbouw refereert aan de verschillende metselverbanden die voorkomen in de oude gevels van de kerk. De aansluiting tussen oud en nieuw is transparant gehouden met glaswanden en omvat een integraal toegankelijk entreegebied, nabij het verenigingsgebouw van de kerk en ook direct bereikbaar voor bezoekers die parkeren op de naastgelegen parkeerplaats.
Opdrachtgever Stichting Exploitatie Grote Kerk
Architect Van Hoogevest Architecten
Aannemer Draisma Bouw
Fotografie Sven Scholten